Op een zekere avond een paar maanden in mijn (eerste) burn-out-herstel in 2018 lag ik in bed te wachten tot ik in slaap zou vallen. Dit duurde wat langer (en nog steeds wel), en zeker die bewuste nacht kon ik de slaap niet snel vatten. Ik lag wat te denken aan mijn burnout en bedacht me opeens: ‘Ik doe eigenlijk heel onbewust hieraan mee.’ Met ‘hieraan’ bedoel ik de prestatiemaatschappij en alles wat er voor mij bij komt kijken: hard werken, veel bereikbaar zijn, wat je doet als reden zien voor dat je hier mag zijn, lichaam en gezondheid een lage prioriteit geven, mijn intuïtie negeren..
Ik pakte mijn mobiel op en sprak er een boodschap in. Dat doe ik wel vaker. Het is een vorm van lui dagboek schrijven, wat fijn is als je moe bent.
Dit was mijn boodschap:
“Lieve prestatiemaatschappij,
Bij deze zeg ik mijn contract met jou op. Ik heb hem eigenlijk heel onbewust ondertekend en ben meteen aan de slag gegaan. Ik ben ondergedompeld in de haastcultuur. Ik heb meegedaan aan het haantjesgedrag van de alfa-mannetjes en -vrouwtjes. En ik heb me aangemeld voor de social media der vergelijking. En nu is het tijd om het contract en al die subcontracten op te zeggen. Om niet meer mee te doen aan jou. Misschien zul je eenzaam zijn zonder mij, maar ik verwacht het niet. Ik denk niet dat je het zult merken.
Liefs, Lauren”
In deze korte brief zeg ik mijn contract met de prestatiemaatschappij op. Dit voelde bevrijdend. Ik was me opeens bewust dat ik niet de prestatiemaatschappij bén, en dat ik een keuze heb.
Ik was voor mijn brief geïnspireerd door de tekst uit het lied Society door Eddie Vedder:
Oh, it’s a mystery to meWe have a greed, with which we have agreedAnd you think you have to want more than you needUntil you have it all you won’t be freeSociety, you’re a crazy breedI hope you’re not lonely without me
Later las ik in het boek A Return to Love van Marianne Williamson hoe ze in de jaren 80 in haar werk veel mensen met aids en kanker hielp. Ze liet hen een vergelijkbare brief-schrijf techniek doen. Ze liet de mensen een brief schrijven aan hun ziekte en hen daarin alles vertellen wat ze voelden.
Het helpt mij de delen van de maatschappij die me niet verder helpen aan te spreken. Zo herinner ik me weer dat ik hen niet ben.
Zelf-werk tip: Schrijf een brief aan (een deel van) de maatschappij, aan een ziekte die in je lijf is of iets anders wat je meer lijden oplevert dan licht en liefde. Probeer het liefdevol te houden: besef dat deze entiteit niet zoveel macht heeft als jij het geeft. Misschien wil je iets vragen, misschien wil je iets zeggen. Kijk wat er opkomt.
Lauren Smits 
Mooie tekst. Ik ga een brief schrijven over wat me nu het meeste bezig houdt. Dank voor het delen.